اقبال - خود فریبی ہائے او عین حیات

خود  فریبی ہائے  او  عین حیات

ہمچو گل از خوں و ضو عین حیات

بہر یک گل خون صد گلشن کند 

از پئے یک نغمہ صد شیون کند 

شعلہ ہائے او صد ابراہیم سوخت

تا چراغ یک محمد بر فروخت

عذر این اسراف و این سنگین دلی 

خلق    تکمیل    جمال    معنوی 

His self-deceits are the essence of his life, like the rose which derives life from the redness and radiance. He destroys a hundred flower-beds for the sake of a single rose, and indulges numerous lamentations for creating one melody. In order to light one lamp in the person of Prophet Mohammad (pbuh), its flames have burnt one hundred Abrahams. Creation and completion of the inner beauty was the pretext for all this lavishness and hard-heartedness.