غزل سرای و نواہائے رفتہ باز آور
بہ این فسردہ دلان حرف دل نواز آور
کنشت و کعبہ و بتخانہ و کلیسا را
ہزار فتنہ از آن چشم نیم باز آور
ز بادہ ئے کہ بخاک من آتشی آمیخت
پیالہ ئے بجوانان نو نیاز آور
نئے کہ دل ز نوایش بسینہ می رقصد
مئے کہ شیشۂ جان را دہد گداز آور
بہ نیستان عجم باد صبحدم تیز است
شرارہ ئے کہ فرو می چکد ز ساز آور
